vendredi 8 juillet 2011

Nudaγ

 Nudaγ ur eğğ-iγ amkan
 ur ufiγ yidi amâiwen
 a winna iγ d islulen
 at giđ-aγ am ibawen
 nebđa ur neżri ayen
 ur myagren wulawen
                            Ay atmaten ţadukli iγ ilaqen
 Nudaγ ur eğğiγ amdan
 ur ufiγ wid γ icuban
 a winna iγ d iwalan
 at giđ-aγ am yir ulman
 ur nezdi ur nemsefham
 ur neqbil tideţ yellan
                               Ay atmaten ţadukli iγ-icweγben
Nudaγ timura yellan
Ur ufiγ ikem yifen
Tamazγa tin ifazen
Γef udem-im yeγl-id leħzen
Id eğğ-iđ deg argazen
Lhiba ifen izmawen
Ma ţura d acu γ yuγen
Mi neţwet nern-asusem


Aâyiγ degw nadi
Aâyiγ degw asteqsi
Aâyiγ degwen irkwelli
Ma tetbaâ akka yi
Ay at cđeh d ukursi
Tafat ger ifassen nwen texsi
 Ay atmaten d urfan id­-aγ d is neŧqen.




 Que faut-il faire pour se retrouver? Être ou appeler à disparaître, comme une poignée de graines éparpillées par ci et par là. Embrasser tout ce qui est à portée de main, mais hélas, ne pas rester soit même, refusant de nous regarder à travers une glace pour voir uniquement ce que celle-ci nous renvoie. « An ili neγ anzeg neţidir deg telli n wiyađ » Être ou exister sous l’ombre d’autrui, telle est la culture du colonisé.




Aucun commentaire:

Enregistrer un commentaire